آموزش نقاشی کودک

کودکان معمولا از طریق روش‌های فکری، جسمی و احساسی جهان اطراف را کشف می‌کنند. مداد، قلم مو و کاغذ بهترین روش برای انتقال ترس‌ها و امید‌های آنهاست. نقاشی برای کودکان بسیار حائز اهمیت است و به وسیله آن کودکان در طی یک دوره زمانی می‌توانند رشد فکری چشمگیری داشته باشند و همچنین توانایی‌ها و مهارت‌های علمی آن‌ها افزایش یابد.
کودکان با استفاده از نقاشی‌های خود قادر خواهند بود نظرات و خواسته هایشان را بیان کنند . نقاشی‌های کودکان بخشی از طبیعت درونی آن‌ها می باشد و هنگامی که نقاشی می‌کنند ابزارهای مورد استفاده شان که هر کدام نشان دهنده بعدی از درون آنهاست ، می‌تواند اطلاعات دقیقی ارائه دهد.
نقاشی کردن، رفتاری است که مزایا و فواید بسیاری بر روح و جسم کودکتان خواهد داشت و همزمان، مهارت های ذهنی و جسمی اش را به تکامل خواهند رساند.

نقاشی کودکان در فرهنگ‌های مختلف متفاوت است و تفسیرهای گوناگونی دارد . به طور کلی فرهنگ، نقش اساسی در توسعه نماد‌های نهادینه دارد. همچنین می‌تواند یک ابزار ارتباطی باشد. کودکانی که هنوز توانایی کافی برای بیان لغات انتزاعی ندارند، از روش‌های ارتباطی مانند نقاشی استفاده می‌کنند .

از طریق نقاشی ، کودکان با افراد خانواده ارتباط برقرار می‌کنند و حس اعتماد ایجاد می‌کنند. نقاشی‌های کودکان دارای نظمی است که به توسعه مهارت‌های حرکتی کمک می‌کند. گستردگی دیدکودک، علایق، احساسات مانند شادی، خشم، غم و اندوه همچنین شیوه زندگی و روش‌های تربیتی تاثیر زیادی بر محتوای آن دارد.

یکی از موارد حائز اهمیت ، روانشناسی نقاشی کودکان است . به طور کلی کودکانی که نقاشی‌های بهتری دارند از درصد هوش عاطفی بالاتری برخوردارند .
بخش ناخودآگاه روح می‌تواند از طریق نقاشی ظاهر شود. طراحی یک ارتباط مستقیم با بخش ناخودآگاه دارد و حاوی اطلاعات روانشناختی زیادی است که عمق روان کودک را می‌توان از طریق آن احساس کرد. کودکانی که نقاشی می‌کنند بچه‌های خوشحال تری هستند. آن‌ها ترس، آرزو، درد و … را از طریق نقاشی به تصویر میکشند .

نقاشی کودکان نشان دهنده یک دیدگاه از شخصیت خودشان است. کودکان ابزار نقاشی را به طوری تصادفی انتخاب نمی‌کنند، این انتخاب خلق و خوی شخصیتی آن‌ها را نشان می‌دهد.
به طور مثال ضخامت مداد، سایز کاغذ انتخاب شده، نشان دهنده خصوصیات درونی کودک است .
هرچه کاغذ بزرگتر باشد کودک می‌خواهد بیشتر خود را نشان دهد، در حالی که انتخاب یک کاغذ کوچکتر نشان می‌دهد کودک رضایت بیشتری دارد.
مثلا طراحی یک شخص در اندازه بزرگ نشانه پرخاشگری است و در اندازه کوچک نشانه احساس بی کفایتی، شرم، ترس و افسردگی است. اگر سر شخص را بسیار بزرگ بکشد نشان از مغرور بودن است.

در نقاشی‌های کودکان ، خانه بیش از هر چیز دیگری کشیده می‌شود. در شروع کار معمولاً خانه به صورت یک مربع که بر بالای آن یک مثلث قرار دارد، کشیده می‌شود. به طور کلی خانه نماد پناه گاه و هسته‌ی اصلی خانواده‌ است که ممکن است مورد علاقه یا تنفر کودک باشد.
خانه‌هایی که کودکان ترسیم می‌کنند ممکن است دارای باغچه، گل، در‌های بزرگ، پنجره و پرده‌های رنگین باشد. چنین خانه ای، نماد یک زندگی سعادت‌مند است که کودک در آن احساس آرامش می‌کند. برعکس، اگر خانه‌ای بدون در ورودی، با دیوار‌هایی بلند و به گونه‌ای منزوی و دورافتاده ترسیم شود، معنای متفاوتی پیدا می‌کند.
نقاشی خورشید بیان گر احساس امنیت، گرما، قدرت و به نظر بعضی روانشناسان این حوزه ، نماد پدر خانواده است. وقتی رابطه‌ی پدر و کودک خوب باشد ، خورشید به طور کامل و در حال درخشیدن نمایش داده می‌شود و هنگامی که این ارتباط بین کودک و پدر خانواده برقرار نباشد ، خورشید در پشت کوه ناپدید است و یا به صورت قوسی در افق دیده می‌شود و اگر کودک از پدرش ترسی داشته باشد، خورشید را به رنگ قرمز یا سیاه نقاشی می کند .

استفاده بیش از حد از یک رنگ از جمله مواردی است که ممکن است در نقاشی های کودکتان مشاهده کنید و احساس نگرانی داشته باشید . به عنوان مثال رنگ آبی نشانگر افسردگی، قرمز عصبانیت است اما همیشه چنین نیست.بعضی از کودکان یک رنگ را ترجیح میدهند و از آن برای جایگزین کردن رنگ های طبیعی دیگر استفاده می کنند. نگرانی در صورتی مجاز است که شما متوجه نقاشی های تک رنگ شوید به ویژه در سایه های خاکستری زیرا این موضوع مربوط به کوررنگی، اختلالات عصبی یا سایر مشکلات روان شناسی کودک می باشد .